Franse Veerdienst (nr. 4)
Het is alweer eind september 2004 wanneer ik u van onderstaande belevenissen in kennis stel.
De vakanties zijn voorbij en het werk gaat weer gewoon door. Opgemerkt, dat wij tot ons genoegen veel klanten terugzagen die voorgaand jaar ook met ons mee op en neer zijn geweest, en ze vertellen het weer door, enz.
Zelf is ondergetekende met vakantie naar de Franse west kust geweest, eerst in Normandië en verder door naar Bretagne. Wij hadden de rubberboot op de trailer meegenomen met daarin gelijk de materialen die wij nodig dachten te hebben voor onze missies.
Het was in die tijd schitterend weer, en we hebben veel genoten van het mooie schone blauwe Atlantische Oceaan water. De rubberboot was een uitkomst; als we na een lange rit met de auto ergens in een dorpje aan kwamen konden we daar de boot op een slip helling in het water lanceren. In bijna alle dorpen/havens waren mooie schone boot hellingen, die voor iedereen toegankelijk waren. Vanaf het schiereiland Quiberon zijn wij in ca. 25 minuten bij een gladde zee naar het eiland Belle Ille overgevaren. Daar hebben wij rondgekeken en het lijkt wel wat op onze eilanden, veel toerisme en een gezellige sfeer.
In Quiberon hebben wij met veel genoegen staan kijken bij een collega boot dienst, vooral bij het lossen en laden. Deze moesten i.v.m. het tij lossen op een schuine kade; het verschil tussen hoog en laag tijden daar is gemiddeld 5,5 meter. Zij hebben daar geen getijdenbrug! Dat betekent dat de zij klep uit het voorschip op het schuine gedeelte van de kade wordt neergelaten. Dus aan een kant is de klep te hoog, en aan de andere kant te laag. Ook de helling waar men op loste was maar circa 6 meter breed(!), dus was het voor ons en de toeristen een spectaculair gezicht om de chauffeurs van de vrachtwagens te zien martelen.
Vooruit, achteruit, enz. totdat de vrachtwagen de bocht kon maken om er af te kunnen rijden. Bij het lossen van de personenauto's werd een pion op de klep gezet om de hoge kant af te bakenen, om te vermijden dat de badgasten en anderen daar zouden afrijden, waarbij hun auto's het laatste stuk van de klep zouden raken als de achterwielen op de beton helling kwamen. Naar mijn inschatting kost dat jaarlijks ondanks het pion veel uitlaatpijpen en chassis schade!
Denkend hoe het dan bij ons gaat, valt het hier allemaal reuze mee, en bij onze collega die gebruik maakt van de Rijkswaterstaat bruggen is helemaal niets te vrezen.
